Natriumbicarbonaat

De belangrijkste buffer in het bloed om de pH (zuurgraad) binnen de grenzen van 6,8 en 7,8 te houden worden gevormd door natriumbicarbonaat (NaHCO3) en koolzuur (H2CO3). Wanneer het aandeel aan koolzuur stijgt door bijvoorbeeld door fysieke trainingsarbeid, dan wordt het bloed zuur. Als dit gebeurt gaan wij automatisch dieper ademhalen om meer koolstofdioxide (CO2) door de longen uit te scheiden en minder zuur te worden. Wanneer de verzuring verder voortduurt, dan zal de basische buffer, gevormd door natriumbicarbonaat, ervoor zorgdragen dat het zuur in het bloed worden geneutraliseerd.

Natriumbicarbonaat zorgt dus voor de regulering van de zuurgraad van het lichaam. Het beschermt het lichaam en wordt aangemaakt door o.a.:
– alvleesklier (pancreas)
– maagwand
– darmwand
– nieren

Echter, indien het lichaam niet meer de gepaste capaciteit heeft om voldoende bicarbonaat aan te maken om afvalzuren te neutraliseren, dan treedt een volgende mechanisme in werking; vloeibare afvalzuren worden omgezet in vaste vorm en zodanig opgeslagen in het lichaam. De ophoping van gestolde afvalzuren ofwel slakken, zoals urinezuurkristallen, cholesterol, vetzuren etc.(het feitelijk verzuren van het lichaam) kan dan op termijn tot een hoop lichamelijke ongemakken leiden.

Het is dan ook niet moeilijk om te begrijpen dat onze westerse leefstijl (ongezond dieet met veel zout en suiker, stress etc.) een flink beroep doet op onze bicarbonaat buffers waardoor zelfs op steeds jongere leeftijd, de hoeveelheid bicarbonaat in het lichaam afneemt.